Hoe is het om queer te zijn in Apeldoorn?
Nick, Suzanne en Tim zijn het met elkaar eens: er is beperkte zichtbaarheid van de LHBTIQA+ gemeenschap in Apeldoorn. Er is geen COC, geen Kringen groep en de voormalige homobar de Entrance is al een lange tijd gesloten. Ook de regenboogvlag is nauwelijks zichtbaar in de straten van Apeldoorn, zelfs niet op dagen als Coming Out Day.
Suzanne: ‘’Mijn vrouw en ik hangen niet zomaar de regenboogvlag uit, omdat we niet zo goed weten hoe dat hier wordt ontvangen’’.
Tim: ‘’Ik houd bewust de hand van mijn vriend niet vast op straat omdat ik die vrijheid niet voel’’.
Wanneer Nick door de Apeldoornse straten loopt en zijn hakken draagt, dan voelt hij dat mensen daar wel een duidelijke mening over hebben. ‘’Vrij zijn in Apeldoorn om jezelf te zijn? Het kán wel, maar het is nog niet echt geworteld in de geest van Apeldoorn’’, vindt Nick. Dat is volgens hem anders in steden als Amsterdam, Enschede en Nijmegen.
Van een stad met dit inwonersaantal hopen de drie werkgroepleden dat in de toekomst de LHBTIQA+ bevolking meer zichtbaar wordt. Want door zichtbaarheid voel je je gesteund. Hier zetten zij zich dan ook graag voor in. Nick: ‘’Er zou altijd de vrijheid moeten zijn om precies zo te zijn als je wilt. Ieder mens is mooi, dus laten we dat kenbaar maken in Apeldoorn!’’