Veerkracht

Een paar weken geleden schreef ik op deze plek een stukje over veerkracht en weerbaarheid. Over saamhorigheid. Over omgaan met rampspoed en tegenslag.

Omdat de overheid niet alles kan oplossen, start binnenkort een grote voorlichtingscampagne: Denk Vooruit. Over wat je zelf kunt doen in tijden van crisis. Hoe je anderen kunt helpen. Hoe je je kunt voorbereiden op situaties als een stroomstoring, een overstroming of een grootschalige digitale aanval op het bankverkeer.  

Natuurlijk kun je je niet op alles voorbereiden.

Je kunt wel voldoende water inslaan. Telefoonnummers noteren. Een beetje contant geld in huis halen. Om maar wat te noemen. En als burgemeester moedig ik u vol overtuiging aan dat te doen. En daar ook met elkaar over te praten.

Maar, ik weet ook: we kunnen ons niet voorbereiden op dingen die ons echt persoonlijk raken, zoals ernstige ziekte in onze directe omgeving. Dat gebeurt, en dan sla je je zo goed en zo kwaad als dat kan erdoorheen. Met ups-and-downs, soms met hoop, soms met wanhoop.

Maar altijd met steun en hulp van lieve familie, buren, vrienden, collega’s. Zonder hen gaat het niet. Iedereen die dat wel eens is overkomen, zal het herkennen.

Ik ondervind dat nu ook: de warmte, de steun, de hulp die meteen op gang komt als er iets verschrikkelijks gebeurt.

Normaal gesproken val ik u niet lastig met mijn persoonlijke beslommeringen. Maar omdat ik even afwezig ben geweest, meen ik in dit geval dat het goed is dit met u te delen. Onlangs is mijn vrouw getroffen door een ernstige hersenbloeding. Onze wereld schudde op zijn grondvesten en is niet meer dezelfde. We weten nog niet hoe het allemaal zal gaan, niemand kan per slot van rekening in de toekomst kijken.

Wat we wel weten: in kwetsbare tijden staan mensen klaar voor een ander. En dat doet ongelooflijk goed.

Ton Heerts