Toch ben ik het hartgrondig eens met de politiechef die onlangs vol overtuiging in de krant zei dat Apeldoorn een veilige stad is. Maar dat we wel hard moeten werken om dat zo te houden. Dat is ook precies altijd mijn antwoord als ik die vraag krijg.Eerst even de feiten: het aantal misdaden in Apeldoorn ligt al jaren onder het landelijke gemiddeld en stijgt ook niet of nauwelijks, neemt zelfs hier en daar af. Dat is dus goed nieuws.
Maar de hardheid ervan neemt wel toe. Dat betekent bijvoorbeeld dat daders jonger worden of sneller een wapen gebruiken. Daardoor kan het lijken dat het allemaal meer wordt, terwijl dat in feite niet zo is. Net als digitale criminaliteit: die heeft vaak enorme impact, omdat het in je huis gebeurt, waar je veilig hoort te zijn.
Plus: een plek kan wel veilig zijn, maar niet veilig aanvoelen. Dat heet subjectieve veiligheid. En dat gevoel heeft veel invloed. Ook waar: als willekeurige inwoner word je zelden of nooit het slachtoffer van een beschieting of ontploffing. Maar het is wel ingrijpend als het in jouw straat gebeurt.
We zijn inmiddels een grote stad, 167.000 inwoners. En helaas zitten daar ook mensen tussen die misdaden plegen. We proberen op allerlei manieren criminaliteit te voorkomen. En als er toch misdaden gepleegd worden, de daders op te pakken en te vervolgen. En dat lukt eigenlijk best goed. Maar helemaal voorkomen en oplossen kunnen we het nooit.
Wat super belangrijk is en blijft: een goede thuisbasis en goed onderwijs. Liefdevol, duidelijk en met de nodige structuur. Dat is en blijft de beste misdaadpreventie. Daarom investeren we ook in jongeren, in ondersteuning van ouders, in onderwijs. Ook ik zeg: Apeldoorn is een veilige stad, waar het fijn wonen, werken, opgroeien en oud worden is. En we doen er alles aan om dat zo te houden. Iedere dag weer
Ton Heerts
Burgemeester van Apeldoorn