Dit licht is niet van dag

dit licht is niet van dag

een glimp in duisternis

waar ik jouw zonlicht mis

en ik nog huilen mag

ik noem jouw naam hardop

hoe graag ik het ook wil

’t blijft donker, het blijft stil

jouw zon komt niet meer op

het ‘nooit meer’ koud en zwart

geen arm meer om mij heen

dat voelt het meest alleen

geen delen helft mijn smart

en alles gaat maar door

maar mijn tijd is gestold

mijn leven uitgehold

op zoek naar ‘ach, waarvoor?’

dit licht is niet van dag

maar zie, wat het bezingt

‘ons toen’- herinnering

en zacht glim ik een lach