Doodgewoon?

Moment en plaats voor groet en toen
Van voelen hoe het samen was
Van schaterlachen op het gras
En had ik anders moeten doen

Hier staat de tijd vanzelf stil
Hier is geen verder en geen vlug
Hier komt ons vroeger bij mij terug
En dat is alles wat ik wil

Mijn weer bij jou, mijn bedevaart
Mijn eigen rust, mijn eigen oord
Waar mijn geweeklaag wordt gehoord
En mijn gejank gewoon aanvaard

Ze zeggen dat het heelt met tijd
Het hortenstotend langzaam slijt
Die snijpijn van voor altijd kwijt

De dagen tragen hun patroon
Ik kook en ook de was wordt schoon
Maar wordt jij weg ooit doodgewoon?

Hoe vaak mijn tranen ook herzegd
Ik kan hier steeds bij jou terecht