Het sluisje

Vandaag staan we stil bij Gijs Numan en Albert van de Scheur. Twee gewone Apeldoorners die door hun moedige besluit onze geschiedenis hebben beïnvloed en voor ons helden zijn geworden.

Hun verhaal spreekt 78 jaar na dato nog steeds tot  onze verbeelding. Of misschien wel beter gezegd: het is een verhaal dat steeds meer tot onze verbeelding is gaan spreken. Dit gedenkteken is er pas gekomen na hun dood. Toen zij stierven, realiseerde Apeldoorn zich dat dit bijzondere verhaal niet verloren mocht gaan.

Wat maakt het verhaal van deze twee mannen zo bijzonder? Het waren twee dappere mannen, dat sowieso. Ze zaten in het verzet en alleen dat al vergde veel moed.

Maar ik denk dat het vooral de opoffering voor hun stad is, die zoveel indruk maakt. Ze wilden ten koste van alles voorkomen dat Apeldoorn onder vuur zou worden genomen.  De kans dat ze hun actie niet zouden overleven was aanzienlijk. En toch deden ze het. Ze cijferden zichzelf weg voor een hoger doel, de redding van hun stad en hun stadgenoten.

Als ik zo’n verhaal hoor, denk ik wel eens: zou ik dat ook gedaan hebben? Zou ik dat hebben gedurfd? Het eerlijke antwoord is dat ik het niet weet.

In oorlogstijd word je als mens voor vreselijke dilemma’s gesteld. Dilemma’s die wij ons, hier en nu, waarschijnlijk niet eens meer echt kunnen voorstellen. Dat zien we nu weer van best dichtbij, in Oekraïne. Mensen worden gedwongen keuzes te maken en beslissingen te nemen, die eigenlijk onmenselijk zijn. Die het onmogelijke van ze vragen. Kiezen tussen leven en dood. Tussen hun land of hun dierbaren. Tussen vechten of vluchten.

Maar welke keuze je ook maakt, zolang je die maakt uit betrokkenheid of uit liefde, is er eigenlijk geen goed of fout. Iemand die zijn leven in de waagschaal stelt om anderen te redden, is ontegenzeglijk een held. Maar iemand die zijn vrouw en kinderen niet in de steek wil laten, neemt ook zijn verantwoordelijkheid. En ook dat getuigt van moed. Niet alle moedige daden zijn even zichtbaar. Er zijn vele helden die niemand kent.

Vandaag herdenken we twee helden. Mede dankzij hen konden de Canadezen Apeldoorn bevrijden. Daar zijn we hen nog steeds dankbaar voor.

Laat ons vandaag, bij de herdenking van de bevrijding van Apeldoorn, ook stilstaan bij de helden van vandaag, de zichtbare en de onzichtbare; in Oekraïne, en in andere landen waar mensen lijden onder de oorlog. Zij zijn nog niet bevrijd. Maar ook hun tijd zal komen, dankzij hun helden, zichtbaar of niet.

Ton Heerts
Ton Heerts Fotograaf: Rob Voss

Contact

Burgemeester Ton Heerts heeft geen vast spreekuur.

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met zijn secretaresse via het telefoonnummer 14 055. Gesprekken met de burgemeester vinden in principe plaats in het stadhuis.

Bel: 14 055 of vul het Contactformulier in

Uw Reactie
Uw Reactie