Veilig

Want Apeldoorn is niet meer dat onschuldige dorpje op de Veluwe. Apeldoorn is een grote stad met alle bijbehorende problematiek van een grote stad. Over het algemeen is het hier nog steeds veilig, maar het is ook hard werken om dat zo te houden.

En soms heb je van die weken dat alles tegelijk gebeurt. Zo’n week was er onlangs.  Een vrouw die werd doodgestoken op straat, in het bijzijn van een meisje van drie jaar. Een ernstig zedenmisdrijf in een park, twee dagen later.

En dan heb je echt wel onrust in je stad. Dan kun je wel zeggen dat Apeldoorn over het algemeen een veilige stad is, maar dat landt dan niet echt. Dat begrijp  ik helemaal.

Het gevoel van veiligheid is op zo’n moment ernstig aangetast. Daarom ben ik na het verschrikkelijke steekincident ook gaan praten met mensen in de buurt. Een oor of een schouder bieden, luisteren. Want de cijfers nog laten zien dat er geen reden tot somberheid is in Apeldoorn. Maar veiligheid kun je niet alleen vatten in cijfers. Veiligheid heeft ook met beleving te maken. En dat is óók waar ik mee te maken heb, als burgemeester van deze stad. En dus is ook beleving van veiligheid iets waar we serieus rekening mee houden.

Het controleren op regels en handhaven bij overtreden daarvan hoort daarbij. Juist door te controleren op naleving van regels en wetten, kan het gevoel van veiligheid toenemen. Want hoe beter ze worden nageleefd, hoe veiliger het wordt.

Het is niet leuk, controleren en handhaven. Je wordt er ook niet altijd populair van. Maar ik weet voor wie we het doen. Voor u. Voor al onze inwoners. Voor al die mensen die gewoon willen wonen, werken en gelukkig zijn in een veilige stad. En zonder elkaar redden we het ook niet: je kunt nog zoveel wetten en regels hebben, samen moeten we het doen.

Ton Heerts

2 oktober 2023